top Esther ch 10

Chapter 10

Old Greek Lucianic (Alpha)
10:1 ἔγραψεν δὲ ὁ βασιλεὺς τέλη ἐπὶ τὴν βασιλείαν τῆς τε γῆς καὶ τῆς θαλάσσης. Καὶ ἔγραψεν ὁ βασιλεὺς τὰ τέλη τῆς γῆς καὶ θαλάσσης
10:2 καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ ἀνδραγαθίαν πλοῦτόν τε καὶ δόξαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ, ἰδοὺ γέγραπται ἐν βιβλίῳ βασιλέων Περσῶν καὶ Μήδων εἰς μνημόσυνον. καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ, πλοῦτόν τε καὶ δόξαν τῆς βασιλείας αὐτοῦ. καὶ ἐδόξασε Μαρδοχαῖος καὶ ἔγραψεν ἐν τοῖς βιβλίοις Περσῶν καὶ Μήδων εἰς μνημόσυνον.
10:3 ὁ δὲ Μαρδοχαῖος διεδέχετο τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ μέγας ἦν ἐν τῇ βασιλείᾳ καὶ δεδοξασμένος ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων· καὶ φιλούμενος διηγεῖτο τὴν ἀγωγὴν παντὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ. ὁ δὲ Μαρδοχαῖος διεδέχετο τὸν βασιλέα Ἀσσυῆρον καὶ μέγας ἦν ἐν τῇ βασιλείᾳ καὶ φιλούμενος ὑπὸ πάντων τῶν Ἰουδαίων καὶ ἡγεῖτο αὐτῶν καὶ δόξαν παντὶ τῷ ἔθνει αὐτοῦ περιετίθει.
F.1 καὶ εἶπεν Μαρδοχαῖος παρὰ τοῦ θεοῦ ἐγένετο ταῦτα· Καὶ εἶπε Μαρδοχαῖος Παρὰ τοῦ θεοῦ ἐγένετο ταῦτα·
F.2 ἐμνήσθην γὰρ περὶ τοῦ ἐνυπνίου, οὗ εἶδον περὶ τῶν λόγων τούτων· οὐδὲ γὰρ παρῆλθεν ἀπ' αὐτῶν λόγος. ἐμνήσθη γὰρ τοῦ ἐνυπνίου, οὗ εἶδεν. καὶ ἀπετελέσθη καὶ εἶπεν
F.3 ἡ μικρὰ πηγή, ἣ ἐγένετο ποταμὸς καὶ ἦν φῶς καὶ ἥλιος καὶ ὕδωρ πολύ· Ἐσθὴρ ἐστὶν ὁ ποταμός, ἣν ἐγάμησεν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐποίησεν βασίλισσαν. ἡ μικρὰ πηγὴ Ἐσθήρ ἐστίν,
F.4 οἱ δὲ δύο δράκοντες ἐγώ εἰμι καὶ Ἀμάν. καὶ οἱ δύο δράκοντες ἐγώ εἰμι καὶ Ἁμάν·
F.5 τὰ δὲ ἔθνη τὰ ἐπισυναχθέντα ἀπολέσαι τὸ ὄνομα τῶν Ἰουδαίων. ποταμὸς τὰ ἔθνη τὰ συναχθέντα ἀπολέσαι τοὺς Ἰουδαίους· ἥλιος καὶ φῶς ἣ ἐγένετο τοῖς Ἰουδαίοις ἐπιφανεία τοῦ θεοῦ, τοῦτο τὸ κρίμα.
F.6 τὸ δὲ ἔθνος τὸ ἐμόν, οὗτός ἐστιν Ἰσραὴλ οἱ βοήσαντες πρὸς τὸν θεὸν καὶ σωθέντες· καὶ ἔσωσεν κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἐρρύσατο κύριος ἡμᾶς ἐκ πάντων τῶν κακῶν τούτων, καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα τὰ μεγάλα, ἃ οὐ γέγονεν ἐν τοῖς ἔθνεσιν. καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα ταῦτα, ἃ οὐ γέγονεν ἐν τοῖς ἔθνεσιν·
F.7 διὰ τοῦτο ἐποίησεν κλήρους δύο, ἕνα τῷ λαῷ τοῦ θεοῦ καὶ ἕνα πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν· καὶ ἐποίησε κλήρους δύο, ἕνα τῷ λαῷ τοῦ θεοῦ καὶ ἕνα τοῖς ἔθνεσιν·
F.8 καὶ ἦλθον οἱ δύο κλῆροι οὗτοι εἰς ὥραν καὶ καιρὸν καὶ εἰς ἡμέραν κρίσεως ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν, καὶ προσῆλθον οἱ δύο κλῆροι οὗτοι εἰς ὥρας κατὰ καιρὸν καὶ ἡμέρας κυριεύσεως τοῦ αἰωνίου ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν.
F.9 καὶ ἐμνήσθη ὁ θεὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ ἐδικαίωσεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. καὶ ἐμνήσθη ὁ θεὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ ἐδικαίωσε τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀνεβόησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν Εὐλογητὸς εἶ, κύριε, ὁ μνησθεὶς τῶν διαθηκῶν τῶν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν· ἀμήν.
F.10 καὶ ἔσονται αὐτοῖς αἱ ἡμέραι αὗται ἐν μηνὶ Ἀδὰρ τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μετὰ συναγωγῆς καὶ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης ἐνώπιον τοῦ θεοῦ κατὰ γενεὰς εἰς τὸν αἰῶνα ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ Ἰσραήλ. καὶ ἔσονται αὐτοῖς αἱ ἡμέραι αὗται ἐν μηνὶ Ἀδὰρ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μετὰ συναγωγῆς καὶ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης ἐνώπιον τοῦ θεοῦ κατὰ γενεὰς εἰς τὸν αἰῶνα ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ Ἰσραήλ.
F.11 ἔτους τετάρτου βασιλεύοντος Πτολεμαίου καὶ Κλεοπάτρας εἰσήνεγκεν Δωσίθεος, ὃς ἔφη εἶναι ἱερεὺς καὶ Λευίτης, καὶ Πτολεμαῖος ὁ υἱὸς αὐτοῦ τὴν προκειμένην ἐπιστολὴν τῶν Φρουραί, ἣν ἔφασαν εἶναι καὶ ἑρμηνευκέναι Λυσίμαχον Πτολεμαίου τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ. N/A